Σε τι αποβλέπει ο συγγραφέας με τη χρήση παραδειγμάτων
α. Ισχυροποιούν την πειθώ μέσα από την επίκληση στη λογική (παραδείγματα = τεκμήρια)
β.
Τα παραδείγματα δίνουν συνήθως αμεσότητα, παραστατικότητα και ζωντάνια
στο λόγο του συγγραφέα. Κάνουν το λόγο του περισσότερο οικείο και
προσιτό.
γ.
Αποτελούν μία σύνδεση με την οικεία, καθημερινή, εμπειρική
πραγματικότητα, στην οποία μπορεί να έχει πρόσβαση και έλεγχο ο καθένας.
δ. Βοηθούν στην επεξήγηση και τελικά στην κατανόηση των ιδεών και των προβληματισμών.
ε. Ο συγγραφέας δε μένει στην υψηλή θεωρία˙ συνδέεται διαρκώς με την ανθρώπινη ζωή και την καθημερινή πράξη
ς. Με επαγωγικό τρόπο εξάγονται γενικότερα συμπεράσματα
[Το
παράδειγμα δεν υποκαθιστά το επιχείρημα αλλά το συμπληρώνει. Από την
άποψη αυτή δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση παραδειγμάτων, ειδικά αν
είναι άκαιρα, άστοχα και περιττά.]
Σε τι αποβλέπει ο συγγραφέας με τη χρήση στατιστικών στοιχείων
α. Ισχυροποίηση της πειθούς μέσα από την επίκληση στη λογική (στατιστικά στοιχεία = τεκμήρια)
β.
Τα στατιστικά στοιχεία και τα αριθμητικά δεδομένα περιβάλλονται με την
ισχύ και την αίγλη των αριθμών και της επιστήμης. Άρα θεωρητικά
διαθέτουν εγκυρότητα και αντικειμενικότητα και δύσκολα αμφισβητούνται
γ. Κάποτε τα στατιστικά στοιχεία χρησιμοποιούνται παραπλανητικά («Οι αριθμοί λεν αυτό που θέλεις εσύ να σου πουν» - Ι. Στάλιν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου